Samenwerkingsproject derdejaars studenten Regie, Scenografie en Techniek en Theater

Projectleden: 
Nina Kay (Opleiding Scenografie)
Nynke Koopmans (Opleiding Scenografie)
Jordi Wolswijk (Opleiding Techniek en Theater)

Speeldatum: 28-02 / 01-03 / 02-03
Locatie: Theaterzaal Academie voor Theater en Dans Amsterdam

Projectomschrijving:

Een samenwerking tussen diverse opleidingen van de Academie voor Theater en Dans: Regie, Scenografie en de Opleiding Techniek en Theater. In het proces zijn we op zoek gegaan naar onze persoonlijke betekenis van melancholie. Een verlangen naar een verleden of heden, doelen of vergane glorie; Tijd en tijdsbesef speelden een belangrijke rol in ons proces. We deden veel experimenten naar zogenaamde ‘fenomenen’. Een vallend boek waarvan je het geluid niet hoort. Telkens het weglaten van bepaalde prikkels, die je als toeschouwer zelf op moest vullen. Want een melancholisch moment was volgens ons iets creërends, je kan er nieuwe inzichten door krijgen. Het binnentheater werd een belangrijk onderdeel. Dit leidde tot een 15 minuten durende voorstelling waarin het publiek kijkt naar een langzaam beeld van een plastic folie wat van drie krukjes afschuift. Het plastic krijgt een andere betekenis en functie gedurende het stuk, doordat het de verbeeldingskracht van de toeschouwer probeert op te wekken. Het wapper door de wind en na enige tijd wordt er d.m.v. projectie een andere werkelijkheid van precies dezelfde decorsetting getoond. Iets wat is gebeurd, of had kunnen zijn.. maar fysiek is er nog enkel de illusie/de verbeelding van het folie. De schoonheid. Een 2 minuten durende stilte geeft het publiek de totale vrijheid om in het beeld mee te gaan of er afstand van te doen. Ne enige tijd verdwijnt de verbeelding en blijft enkel de kale werkelijkheid met drie lege krukken over.

Over mijn aandeel…. In dit project was het gezamenlijk tot een concept komen het belangrijkste. We zijn allemaal theatermakers en richten ons niet enkel op ons vakgebied. Deze samenwerking met twee scenografen beviel mij erg goed. Door middel van experimenten zijn we onszelf steeds weer gaan bevragen waar we naar op zoek zijn en wat we in onze voorstelling willen bereiken en meegeven aan het publiek.